نقاشی کودک

رشد پدیده ای است که باید به مرور زمان صورت گیرد. اگر شما سیر بزرگ شدن یک کودک را در نظر بگیرید ، خواهید دید که او به طور پیوسته رشد کرده است. عوامل بسیاری بر روی رشد فکری کودکان نقش دارد و راه هایی وجود دارد که می توان با بهره گیری از آنها رشد کودک را تسریع بخشید.

کودکان تمایل بسیار زیادی به نقاشی کشیدن دارند ، شاید از نظر بسیاری از افراد این نقاشی ها خطوطی بی معنی هستند. اما محققان خلاف این موضوع را ثابت کرده اند.

نقاشی برای کودک راهیست برای ارتباط و انتقال پیام به بزرگتر ها.

کودک اغلب درون خود را به وسیله کشیدن نقاشی عیان می سازد و علایق، عقده ها، کمبودها و تمایلات خود را ناخودآگاه در نقاشی هایش به کمک سمبل نشان می دهد.

در واقع بچه ها از طریق نقاشی می توانند آنچه را که در ضمیر ناخودآگاهشان دارند و احتمالا باعث ناراحتی ها، نگرانی ها، ترس ها و اضطراب آنان می شود، بیان کنند و با این روش بیرون بریزند.

نقاشی می تواند احساسات درونی کودک را بیان کند و باعث تخلیه هیجانی وی شود و همین تخلیه هیجانی نیز به درمان بچه های مشکل دار منتهی شود. نقاشی کودک نه تنها هوش و سطح تحول ذهنی او را نشان می دهد، بلکه باز کردن نوعی فرافکنی از هستی خود و دیگران است و ما را به مسائل روانی و تاریخچه زندگی کودک رهنمون می شود.

هم اکنون کارشناسان و متخصصان کودک از نقاشی به منزله فرافکنی ناهشیار با هدف شناخت شخصیت و حل مشکلات روانی کودکان مشکل دار استفاده می کنند، چراکه این روش، امکان نزدیک تر شدن به کودک و پاسخگویی به سوالاتی که وی توانایی بیان آنها را ندارد، فراهم می سازد. در حقیقت همه پرسش های پنهانی، شادی ها، اضطراب ها، عشق ها و ترس های کودک در نقاشی نمایان می شود. کودک که الفاظی را برای بیان احساس خود در اختیار ندارد، از راه نقاشی هایش و از طریق راز و رمزهایی مانند خورشید، آب، درخت یا خانه بدون هیچ قید و بندی سخن می گوید و پیام خود را به اطرافیان بخصوص والدینش می رساند.

نقاشی فعالیتی آشنا و عادی است که بر رشد ذهنی بچه ها تاثیر زیادی دارد. کودکان به نقاشی علاقه دارند و با هر چه در دسترس شان باشد، طرح هایی می کشند که متناسب با سن و روحیه ی آن هاست. این طرح ها به مرور و با رشد کودک، کامل تر می شوند و برای ما، مفهوم روشن تری پیدا می کنند. یک جنبه ی کشیدن نقاشی، بازی و سرگرمی و جنبه ی دیگر آن، رشد و تکامل ذهن و پیشرفت توانایی است. کودکان عواطف درونی خود را که برای ما دست نیافتنی هستند، در نقاشی هایشان نشان می دهند.

با تایید و تشویق کارهای هنری کودکان، می توان اعتماد به نفس آن ها را تقویت و شوق تجربه های بعدی را در آنان ایجاد کرد. لذت نقاشی کردن و ساختن چیزی، برای کودک به معنای مفید، ‌سازنده، توانا و مبتکر بودن است و تاثیر مهمی بر ذهن او می گذارد؛ به همین دلیل، در فعالیت هایی چون نقاشی به هیچ وجه نباید از الگو یا مدل استفاده کرد. بچه ها باید آزادانه در مورد موضوع فکر کنند و ایده ی خود را در حد توانایی شان اجرا کنند تا از درون ارضا شوند. با توجه به این دیدگاه، نقاشی کودکان جنبه ی تربیتی دارد نه آموزشی.