کنسرت هنرجویی اذر سال1403(گروه استاد نجف پور)

اشتراک گذاری:

در بحث اجرای کنسرت‌های هنرجویی و کنسرت‌های آماتور نکته مهمی که خیلی به چشم می‌خورد این است که ،
بعضی ازاعضای گروه تمایل دارند که صدای سازشان بیشتر از دیگران به گوش برسد و مدت طولانی تر بنوازند ،
در همه پارتهای موسیقی از اول تا اخر وجود داشته باشند و تاچ و ولوم بالاتری از سایرین داشته باشند

و حتی روی سن هنگام اجرا میل دارند در میانه وجلو گروه و در چشم بینندگان باشند .

این باعث بی‌انضباطی و بی‌نظمی و هرج و مرج در خروجی نهایی و گروه می‌شود ..

مطلب بسیار مهم این است که نوازنده باید دقت کند در صورتی که از اول تا آخر پارت همواره به نوازندگی بپردازد دیگر صدای ساز او وهنر او چشم نمی‌آید و خسته کننده می‌شود و نتیجه برعکس می‌دهد .

این است که نوازنده باید گوش به فرمان رهبر و سرپرست گروه باشد و راسا از خود اقدام به تغییر در صدا حضور بی‌رویه و تلاش برای دیده شدن زیاد از حد نداشته باشد
چه بسا نوازنده باید به این باور برسد که
ممکن است به عنوان نوازنده همراه انجام وظیفه کند نه نوازنده اصلی

هنرجویان و هنرمندان مبتدی باید به این دقت بکنند که تلاش زیاد از حد برای دیده شدن نتیجه عکس می‌دهد
و باید به عنوان عضو کوچک در خدمت کل گروه باشند نه اینکه خودخواهانه و خودسر عمل نمایند .
با سپاس.
پرویز نجف پور

parviznajafpour.com

همچنین بخوانید  تمبک نوازی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب